از روزهای شــــــــــــازده ماهی

 

 

وقتي دل سودايي مي رفت به بستانها

بي خويشتنم کردي بوی گل و ريحانها

 

             گه نعره زدي بلبل گه جامه دريدي گل

              تا ياد تو افتادم از ياد برفت آنها

 

 

                  اي مهر تو در دلها وي مهر تو بر لبها

                        وي شور تو در سرها وي سر تو در جانها

 

                                   تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم

                                     بعد از تو روا باشد نقض همه پيمانها