آرام باش دوباره سر از آب بیرون می‌آوریم
محبوبه طباخیان
سه شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳، ۶:۲۸ ب.ظ
امروز مرد ساکتی بودم
کتابی شده بودم گوشه ی گنجه
که صداهای محیط را بادقت و بی حوصلگی گوش می داد
و زیرلایه ای ضخیم از گرد و غبار
روح ناآرام همه ی خستگی های جهان را حس می کرد
شبیه نهنگ عظیم و آرامی که در جستجوی کرانه ی دلخواهش پرسه می زند
و در عمق تاریک اقیانوس دچار ملال می شود..
آقای نویسنده
