آن کس که به شناخت خود نرسیده بی سواد است هر چند تمام کتاب های دنیا را خوانده باشد.
واقعا خودشناسی چقدر در زندگی اهمیت داره؟
وقتی خودتو بشناسی، میدونی کجا عصبانی می شی، برای چی عصبانی میشی، کجا دلت میخواد خودی نشون بدی و دقیقا چرا میخوای اینطور باشه؟!
خودشناسی زیباترین ویژگیِ که میشه در یه آدم دید
مثلا چند وقت پیش با کسی آشنا شدم که اندام خیلی خوبی داشت، تحصیلات و رزومه خیلی خوبی داشت، موقعیت شغلی خیلی خوبی داشت، بورس دکتری شده بود، ادب خیلی خوبی داشت، و استایلی و فلانی..
اما خودش رو نمی شناخت و نمی دونست دقیقا چرا داره مکالمه رو ادامه میده؟! بخاطر پژوهشش یا به بهانه پژوهشش؟
.. و در کلام دوم دیگه تمایلی به مکالمه باهاش نداشتم.
بطور کلی به نتایجی مشابه نتایج استادم رسیدم
که 99.09 افراد اصلا مایل نیستند شرایط کنونی شون رو تغییر بدند، اصلا به فکر تغییر نیستند - اصلا فکر نمی کنند که احتمالا باگی در زندگی شون وجود داره
در هر لحظه در حال گول زدن خودشون اند که : شرایط همینطوره - عصبی بودن من ارثیه - من کلا درونگرا ام - دست من نمک نداره - خداروشکر همینُ دارم مگه بیکارم به خودم فشار بیارم و ..
زیباترین ویژگی هر انسانی خودشناسیه؛ این که قبل از هر خودنمایی، اظهاروجودی، قبل از هر واکنشی فرد به کمبودهاش مسلط باشه و با این تسلط در زندگی گام برداره.
