از روزهای شــــــــــــازده ماهی

تهران حالا شبیه فیلم بلند سینمایی درهم و برهمی ست که انگار هر محله ی آن صحنه ای از آن فیلم است . بعضی صحنه ها جنایی ست . بعضی عشقی بعضی کمدی بعضی اجتماعی و بعضی غیرقابل نمایش....تهران شبیه فیلمی ست که هروقت آدم آن را می بیند دلش میخواهد بزند زیر گریه اما همیشه از کسانی که دارند با او فیلم را تماشا می کنند خجالت می کشد.

مرتبط نویس| ما ملت حرّافي هستيم، حاضريم ساعتها حرف بزنيم ولي يك خط ننويسيم ،

                     .. چون نوشتن مسئوليت دارد.