از روزهای شــــــــــــازده ماهی

 

قبول شدم.

دانشگاه اصفهان نوبت روزانه.

 

 

در جایگاهی که اکثر مشاوره ها میگفتند : سنندج قبول میشی.. تبریز.. گیلان..

شهرهای درجه یک رو که اصلا حرفشم نزن! تهران؟ اصفهان؟ شیراز؟ مشهد؟ یزد؟

 

الله یکتا

همه چیز همیشه در دستان تو بود (و هست) و ما با ناآگاهی و با بهت به همه چیز متوسل شدیم.

ما دیدیم مشت خالی افراد و مشت پر تورو، اما باز هم زمان اضطرار فرار کردیم به سمت غیر از تو، چقدر بیهوده و چقدر پوچ بودیم.

 

این یادداشت رو ثبت میکنم برای چند روز آینده و جهش های بعدی هرزمان که ذهنم خواست موانع پرش رو از قدم بلند تر بکنه.

من بلند تر هستم از همه چیز،

گونه انسان بلند تر هست از همه چیز، از همه موانع و مشکلات.

و خداوند بینای حکیم است.

 

خدایا شکرت 

من در هشتک روانشناسیسم (روی هشتک روانشناسیسم کلیک کنید)